تبادل لینک هوشمند از متن تا حاشیه، بخش جدید وبسایت طرفداری است که نظر نویسنده‌های این وبسایت را در مورد بازی‌های مهم هفته جویا میشود. از تاکتیک‌های درون زمین تا جنجال‌های خارج زمین. این نظرات کاملا اختصاصی طرفداری است و نویسندگان این وبسایت با دنبال کردن هفتگی تیم‌ها به آن می رسند.
ابتدا شرایط یوونتوس را پیش از این دیدار بررسی میکنیم؛
محمد محمد خانی؛ یوونتوس
یوونتوس حالا به نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا رسیده است. در حالی که دشمنان فوتبال ایتالیا یا گورخرهای تورین از دور بازی های گروهی پیش بینی می کردند بیانکونری پس از دو شکست پیاپی در برابر اتلتیکو و المپیاکوس، حتی نمی تواند از گروهش صعود کند، آنها به همه ثابت کردند که ایتالیایی ها عاشق دست کم گرفته شدن هستند. یوونتوس حالا در مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان قرار دارد و حتی اگر سایر بازی های فصل را ببازد، فصل بسیار موفقی را سپری کرده است. آنها قهرمان سری آ هستند و فرصت این را دارند که پس از زمانی در حدود بیست سال، قهرمان جام حذفی شوند و دوگانه بگیرند. یوونتوس در مسابقات این فصل، درآمدی نجومی از اروپا کسب کرده و تاریخ نشان می دهد که این تیم حالا دیگر رسما به جمع غول های فوتبال دنیا بازگشته است. فقط کافی است تصور کنید که جمع خریدهای تابستانی آنها برای تیم اصلی در سه فصل اخیر، در مجموع به قیمت هامس رودریگز نمی رسد. حالا فرض کنید که این غول تورینی با اتمام هزینه های ساخت ورزشگاه جدید، در این فصل تنها چیزی در حدود 100 میلیون یورو از لیگ قهرمانان اروپا نصیبش می شود و تیم فصل آینده پر ستاره تر از تیم فعلی خواهد بود.
در هر صورت، نبرد یوونتوس و رئال مادرید، همیشه کلاسیک بزرگی در تاریخ فوتبال بوده است. اگر تقابل های دو تیم در عصر معاصر را در نظر بگیریم، می توانیم انتظار بازی جذابی را داشته باشیم. تورینی ها موفق شدند در فصل 96 با درخشش دل پیرو رئال را حذف کنند و قهرمان اروپا شوند. دو سال بعد، کهکشانی ها انتقام گرفتند و در فینال لیگ قهرمانان در سال 98، با گل میاتوویچ که هنوز مورد بحث بسیاری از طرفداران فوتبال است، پیروز شدند و پس از 22 سال، قهرمان اروپا شوند. این بار در نیمه نهایی 2003، دو تیم به مصاف هم رفتند که یوونتوس بعد از حذف بارسلونا، با شاهکار ندود، دل پیرو و ترزگه، کهکشانی ها را هم دوباره برد و به فینال رسید. هر چند این بار در ضربات پنالتی مغلوب میلان شدند و نایب قهرمان شدند.
در فصل 2005، تقابل یوونتوس و رئال این بار در مرحله یک هشتم نهایی رخ داد. رئال بازی رفت را یک بر صفر برد اما در بازی برگشت، بیانکونری با گل دقایق تلف شده زالایتا، دو بر صفر پیروز شد تا دوباره رئال ناکام باشد. در فصل 2008، یوونتوس تازه از سری بی آمده با بازیکنانی نه چندان مشهور به مصاف رئال مادرید در مرحله گروهی رفت. یوونتوس ابتدا در تورین دو بر یک رئال را شکست داد و در بازی برگشت هم، الکس دل پیرو که انگار متولد شده بود که به نماینده اسپانیا گل بزند، دو گل زیبا به ثمر رساند تا رئال، رفت و برگشت مغلوب یوونتوس رانیری شود.
سرانجام فصل گذشته دو تیم دوباره به مصاف هم در مرحله گروهی رفتند. رئال در مادرید دو بر یک یوونتوس را شکست داد و در بازی برگشت، دو تیم به تساوی رضایت دادند. تیم ایتالیایی در پایان نتوانست از گروه صعود کند.
جدال امشب مطمئنا تحت تاثیر این دیدگاه است که مدعی عنوان قهرمانی قوی تر از یوونتوس است. با نگاهی به مهره ها و نیمکت مربیگری دو تیم، این نتیجه گیری کاملا منطقی به نظر می رسد اما به نظر نگارنده، همه چیز به وضعیت روحی یوونتوس بستگی دارد. اگر آنها روحیه تیم های گذشته تاریخ خود را داشته باشند و به این نکته توجه کنند که رئال در هفت تقابل اخیر در برابر تیم های ایتالیایی در مراحل حذفی، از تورنمنت حذف شده است، مطمئنا می توانند کهکشانی ها را اذیت کنند اما اگر مانند پاریسن ژرمن در مرحله قبل فکر کنند که با رسیدن به این مرحله، کارشان تمام شده و انگیزه زیادی از خود نشان ندهند، حتی شاید یک فاجعه رخ دهد! مکس الگری برای دیدار امشب احتمالا با سیستم 2-1-3-4 در برابر رئال مادرید، صف آرایی خواهد کرد. لیخشتاینر، بونوچی، کیه لینی و اورا، چهار بازیکن این تیم در خط دفاع را تشکیل خواهند داد. جانلوییجی بوفون باید امیدوار باشد خط دفاعش روز خوبی را سپری می کنند. بونوچی و کیه لینی فرصت اشتباه در برابر رئال را ندارند و مطمئنا لیخشتاینر که در پست تخصصی هم بازی نمی کند، روز سختی خواهد داشت.
مثلث ویدال، پیرلو و مارکیزیو می توانند میانه میدان را از آن خود کنند. آندره آ پیرلو دوباره پس از مصدومیتی طولانی، به شرایط آرمانی رسیده است. رئالی ها می دانند که نباید در پشت محوطه جریمه خطا کنند. آرتورو ویدال باید هوشیارانه خطا کند زیرا تیم اسپانیایی در گرفتن پنالتی، بسیار حرفه ای عمل می کند. کلودیو مارکیزیو که فصل خوبی را سپری می کند، می تواند مهره مهم یوونتوس در بازی امشب لقب بگیرد. روبرتو پریرا، هافبک تیم ملی آرژانتین امشب فرصت دارد خود را بین المللی کند. او پتانسیل بازی در سطح اول فوتبال دنیا را دارد اما سینوسی بودنش، کمی ما را نگران می کند. در خط حمله، احتمالا کارلوس توز و آلوارو موراتا حضور دارند که مانند بازی با دورتموند سعی می کنند از جلو کشیدن احتمالی حریف نهایت استفاده را بکنند و با تکیه بر سرعت خود، ایکر کاسیاس را غافلگیر کنند. آلوارو موراتا بدون شک در برابر تیمی که میانگین گلزنی خوبی در آن به جا گذاشت اما خیلی راحت کنار گذاشته شد، انگیزه زیادی دارد. کارلوس توز هم که به جرات می توان گفت در بهترین دوران فوتبالش قرار دارد، می خواهد با شوت های ناگهانی و فرار از تله آفساید، تیمش را جلو بیاندازد. از زمان پیوستن آپاچی به یوونتوس، آمار شوت های به سمت دروازه حریف توسط بیانکونری، به طرز عجیبی بالا رفته است و این تیم همواره در حال ایجاد موقعیت است. فرناندو یورنته که از اتلتیک بیلبائو تا یوونتوس، گربه سیاه مادریدی ها بوده، اسلحه مخفی الگری در این بازی خواهد بود. با توجه به تقابل دو مربی ایتالیایی، احتمالا تاکتیک، حرف اول را در بازی امشب خواهد زد.
پویا نیری وند هم از شرایط لوس بلانکوس می گوید:
جدال کلاسیک لیگ قهرمانان اروپا! بازی دو تیمی که هر کدام علاوه بر لیگ های داخلی، در خارج از مرز های کشورشان نیز پرستیژ خاصی دارند و با وجود رقابت میان دو باشگاه، همواره احترام و روابط خاصی هم بین اعضای دو باشگاه برقرار بوده است که به جذابیت های این مسابقه می افزاید. رئال مادرید فصل گذشته با قهرمانی در این رقابت ها، به رؤیای 12 ساله خود پایان داد و بالاخره به دسیما دست یافت، اما عطش باشگاه های بزرگ و جاه طلب هیچوقت پایانی ندارد و آنها همواره انگیزه و هدفی جدید برای خود معین می کنند و اگر اینگونه نبود، رئال مادرید، رئال مادرید نمی شد.
اینبار هدف کهکشانی ها که کارلو آنچلوتی، متخصص رقابت های اروپایی را بر روی نیمکت خود می بیند، دفاع از عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان است، دستاوردی که وسوسه انگیز تر و دلربا تر از دسیما به نظر می رسد چرا که آنها را برای همیشه به اولین باشگاهی تبدیل خواهد کرد که موفق به تکرار قهرمانی در چمپیونزلیگ می شوند. مسلماً بر خلاف تمام حرف و حدیث ها در رسانه ها و افکار عمومی، یوونتوس به هیچ وجه حریف دست و پا بسته ای نخواهد بود و قطعاً رئال مادرید مأموریتی بسیار دشوار در راه رسیدن به برلین خواهد داشت. در غیاب لوکا مودریچ، قلب تپنده خط میانی لوس بلانکوس، آن طرف نیز الماس سیاه بانوی پیر غایب است تا حداقل کفه ترازو در میانه میدان برابری کند.
به نظر نمی رسد آنچلوتی به مانند دیدار مقابل اتلتیکو، سورپرایزی برای این مسابقه داشته باشد، اما با بازگشت بیل مسلماً تغییراتی در ترکیب خواهند داشت. به غیر از کاسیاس، به شواهد و گمانه زنی ها حاکی از آن است که مربی ایتالیایی در این مسابقه از کوئنترائو، واران، په په و کارواخال در خط دفاعی استفاده خواهد کرد. مدافع چپ پرتغالی در دیدار خارج از خانه، ثبات و استحکام خوبی از لحاظ دفاعی به تیم می بخشد و در خط حمله نیز آنچنان دست و پا بسته نخواهد بود و در حد نیاز می تواند به تیم کمک کند.
به خط میانی که می رسیم، جایگاه تونی کروس و هامس رودریگز غیر قابل تغییر است، اما انتظار می رود که طبق صحبت های مربی و بازیکنان، راموس بار دیگر در خط میانی مورد استفاده قرار گیرد. اما نقطه مبهم اصلی در خط حمله تیم آنچلوتی خواهد بود. جایی که رونالدو و بیل جایگاهی دست نیافتنی دارند و آن یک نقطه باقی مانده از نظر من به چیچاریتو خواهد رسید تا سیستم تیم به 2-4-4 با قابلیت تبدیل شدن به 3-3-4 باشد. بنابراین ایسکو روی نیمکت قرار خواهد گرفت.
در بحث نتیجه نیز مسلماً به ثمر رساندن حداقل یک گل در خارج از خانه برای مادریدی ها اهمیت فراوانی خواهد داشت، بنابراین حدس من تساوی 1-1 دو تیم در تورین می باشد. هرچند اگر تیمی شانس بیشتری برای پیروزی داشته باشد، آن رئال مادرید خواهد بود چرا که هم از لحاظ مهره و هم از لحاظ تجربه مربی خود یک سر و گردن بالاتر از حریف ایتالیایی می باشد.
نظرات شما عزیزان:
تاريخ : سه شنبه 15 ارديبهشت 1394 | 21:32 | نویسنده : علی دشتی & ارشیا |